και να χρεοκοπήσουμε περήφανα και με το κεφάλι ψηλά σαν Έλληνες ήρωες. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε φυσικά.
Ήταν το 2001, όταν η Αργεντινή χρεοκοπούσε και βύθιζε στη φτώχεια και το κοινωνικό χάος πάνω από 20.000.000 ανθρώπους, τη στιγμή που ο πρωθυπουργός αποχωρούσε από αέρος. Τρεις χρεοκοπίες μέσα σε 28 χρόνια είναι πολλές για να μας τη φέρνουν ως παράδειγμα δε νομίζετε; Είναι 2014, τώρα που η ιστορία επαναλαμβάνεται, η Αργεντινή είναι και πάλι υπό πτώχευση την οποία ονόμασαν επιλεκτική χρεοκοπία και τα δύσκολα φυσικά είναι μπροστά τους. Μας έρχονται φυσικά στο μυαλό τα παράδοξα ταξίδια του κυρίου Τσίπρα στη λατινική Αμερική και οι φιλοφρονήσεις προς αυτές τις χώρες μεταξύ των οποίοω και η Αργεντινή για το πόσο καλά τα κατάφεραν. Η ειρωνεία στο μεγαλείο της σήμερα ασφαλώς, τα γεγονότα διαψεύδουν και ξεμπροστιάζουν εκείνη την κωμωδία που γινόταν με αυτές τις φτωχές χώρες, κάτι που φυσικά περιμέναμε ότι θα συμβεί πολλοί από εμάς. Στην Αργεντινή που μας εκθείαζαν δεν έγινε καμία απολύτως αλλαγή στο δημόσιο τομέα, έχουν ίσως τη χειρότερη διαχείριση στο δημόσιο, πολύ κακές κρατικές δομές και φυσικά υψηλή φτώχεια, πολύ υψηλή ακόμα και σήμερα. Αυτά θα πρέπει να είναι παραδείγματα αποφυγής, και όχι παράδειγμα για να μοιάσουμε στην Αργεντινή.
Φυσικά στα παράθυρα γίνεται ο κακός χαμός και όχι άδικα από το πρωί που παρακολουθώ. Η τακτική του να χτυπήσουμε την κακή τρόικα και την πουλημένη κυβέρνηση μέσω της Αργεντινής απέτυχε σήμερα παταγωδώς, έπεσε στο κενό, και φυσικά μόνο κακές αναμνήσεις μπορεί να προκαλέσει όλο εκείνο το τσίρκο που γινόταν, και που αν στοιχειωδώς γνώριζες λίγα οικονομικά μπορούσες να καταλάβεις ότι αν δεν είναι ανόητο, είναι τουλάχιστον προκλητικό να θες να κάνεις η χώρα σου Αργεντινή, για την οποία από τότε φωνάζαμε πως έχει προδιαγεγραμμένο μέλλον και η πτώχευση θα είναι και πάλι θέμα μηνών, με την κατάσταση που επικρατεί, και τη θέση στην οποία βρίσκονταν οι οικονομικοί δείκτες, της χώρας την εποχή που ο κύριος Τσίπρας την παρουσίαζε ως τη γη της επαγγελίας.
Ασφαλώς τα προβλήματα στην Ελλάδα δε λύθηκαν από όλο αυτό και παραμένουν να ταλαιπωρούν τους Έλληνες, ωστόσο όλο αυτό έδειξε ότι ειδικά σε περίεργες περιόδους σαν κι αυτήν πρέπει να προσέχεις με τον πολύ λαικισμό, γιατί η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, και όταν λάμψει καταπίνει ανελέητα το φθηνό λαικισμό και ευτυχώς βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ήταν φθηνός λαικισμός το παράδειγμα της Αργεντινής, δεν ήταν δυνατόν να πιστεύουν πως πρέπει να γίνουμε έτσι, και σήμερα αυτός ο λαικισμός κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Προσοχή, αυτό δε σημαίνει πως η συνταγή που ακολουθούμε εμείς είναι σωστή, εδώ χρειάζεται διαχωρισμός, αλλά σημαίνει σίγουρα πως ήταν λάθος αυτή της Αργεντινής. Ωστόσο η ζώη δεν είναι άσπρο μαύρο, μπορεί και εμείς να πρέπει να τροποποιήσουμε πολλά, δεν υπάρχουν μόνο δύο λύσεις, αλλά πολλές.
